က်ေနာ့္လက္ပူမိေနလို႔လားမသိ သူမဆံပင္ေလးေတြ သိပ္ျပီး ရွည္မလာေတာ့ဘူး

by တာ ယာ on Friday, November 23, 2012 at 10:23am ·

က်ေနာ့္လက္ပူမိေနလို႔လားမသိ သူမဆံပင္ေလးေတြ သိပ္ျပီး ရွည္မလာေတာ့ဘူး







လတ္တေလာအေျခအေနက အရမ္းပဲ အဖိတ္အစင္မ်ားလြန္းတယ္
မိနစ္အနည္းငယ္စာ အခ်ိန္ၾကားပိုင္းကေလးကို ေတာင့္ခံထားႏွိဳင္ဖို႔
ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ မက်န္းမာခဲ့ပါဘူး
ေပါက္ကြဲအားေကာင္းတဲ့ ယမ္းေတြသြပ္ျပီး ထန္းေျခာက္ပင္ကို ေဖာက္ခြဲပစ္လိုက္တယ္
လူငယ္ဘ၀ေလးဟာ ျပာမွဳန္ေတြလို လြင့္လို႔
မစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ သစ္သီးတိုင္းဟာ ခ်ဳိေနပါလိမ့္မယ္
မိုက္တြင္းဟာ နက္သထက္ နက္လို႔လာပါျပီ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆယ္ယူလိုက္တယ္
ခဏေနေတာ့ ျပန္ႏွစ္ခ်လိုက္တယ္ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ
ေပါင္မွာထိုးထားတဲ့ တက္တူးကို သူမ မသိေစခဲ့တာဟာ
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့ အႏုညံ့ဆံုး ရိုးသားမွဳ
ကန္ထဲကိုေတာ့ ခဲလံုးကေလးေတြ ပစ္ ပစ္ ခ်ဖူးပါတယ္
ဆံႏြယ္တို႔ရဲ့ တိုျခင္း ၊ ရွည္ျခင္း ၾကားက ကြာဟခ်က္မွာ
ယဥ္ေက်းမွဳ႕မဟုတ္ပဲ ဂုတ္သားေဖြးေဖြးသာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိျပီးေနာက္
အိမ္မက္ဆိုးေတြ သိပ္မမက္ျဖစ္ေတာ့ သလိုပဲ
ဘယ္လို အစီအရင္နဲ႔မ်ား ေမႊးညွင္းစိမ္းတို႔အား စိုက္ပ်ိဳးထားခဲ့ပါသလဲ
အထားအသိုမွားေနတဲ့ ၀ိဘတ္ကေလးကို ဖိေခ်ပစ္လိုက္တယ္
မ်က္ရည္တံခါးနဲ႔ ပိေတာက္ရြက္ေတြၾကားမွာ
ကိုယ့္၀ွက္ဖဲက ဓားၾကီးထမ္းလို႔
ေနာက္ေတာ့လဲ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါရဲ့လားေပါ့
ေနမေကာင္းတဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကေန ျပန္ယူလာခဲ့တယ္
ေခတ္မွီအေတြးအေခၚေတြကို ႏွလံုးသားမွာ တပ္ဆင္မထားဖို႔ေတာ့ မေျပာခဲ့ရဖူး  ။           ။




                                                                   - ေမာင္မိုးျမင့္