အေမွာင္ဟာအေမွာင္ထဲမွာသမီးကိုရပ္ေစာင့္ေနတယ္ ေမ.ေမ

by ခ်ီ ရြန္ on Saturday, October 13, 2012 at 6:42pm ·

ဒီထက္ပိုျပီးနာက်င္စရာရွားကုန္ျပီထင္ပါရဲ႔ ..
သိတတ္စအရြယ္ ညအခ်ိန္မေတာ္ထထငိုတတ္တဲ့
သမီးအက်င့္ကိုေမေမေမ့ေနတာလား ...
ေမေမအနားေရာက္လို႔ေဇာေခၽြးေတြနဲ႔ရႊဲနစ္ျပီးေႀကာက္ရြံ ့ထိတ္လန္႔ေနတဲ့
မ်က္လံုးအစံုကိုေမေမ သတိမထားမိဘူးထင္ပ ..
အဲဒီတုန္းက တေရးႏိုးလို႔ပက္ပင္းတိုးသြားတဲ့အေမွာင္ထုႀကီးဟာ
ႏုငယ္တဲ့အသိေလးအတြက္တကယ့္ငရဲခန္းပါပဲ
သန္းေခါင္ေက်ာ္တိုင္းေမေမ့ အနားေခၚသိပ္ခဲ့ရတာ
ညတိုင္းလိုလိုပဲမဟုတ္လား   ေမေမမွတ္မိရဲ႔လား

အခုဒီထက္နက္တဲ့အေမွာင္ထုႀကီးထဲမွာသမီးတစ္ေယာက္တညး္ပဲေမေမ

ေႀကာက္ရြံ ့မႈေတြဟာတကယ္ေဆာက္တည္ရာမရခဲ့ဘူး
အားကိုးတႀကီးေျပးသြားဖက္တြယ္ဖို႔အနားမွာေမေမမရွိဘူး
ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးမွာေတာင္ေမေမမရွိဘူး
ဒီထက္ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးကိုေမွ်ာ္ႀကည့္လည္းေမေမမရွိဘူး
ခပ္တိုးတိုးေလးေခၚႀကည့္လည္းေမေမမရွိဘူး
ဒီထက္ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးေခၚႀကည့္လည္းေမေမမရွိဘူး
ခႏၶာကိုယ္ေပၚဟိုနားဒီနားေအးစက္စက္အသိေတြနဲ႔
စီးက်လာတဲ့ေခၽြးစက္ေတြကိုအသိနဲ႔လိုက္မွတ္ရင္း
ေႀကာက္ရြ႔ံမႈေတြကိုသာမ်က္ျခည္မျပတ္ေစာင့္ႀကည့္အေဖာ္လုပ္ေနရတာ
တစ္ခါတေလကိုယ့္ရိႈက္သံကိုယ္ျပန္လန္႔ခဲ့ရတာရွိတယ္
ကိုယ့္အသက္ရွဴသံကိုယ္ေျခာက္ျခားခဲ့ရတာရွိတယ္
ေရြ ့လ်ားေနတဲ့စကၠန္႔အပ္ေတြရဲ႔ အသံဟာဘယ္ေတာ့မွမညာတာခဲ့ဘူး
ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူလိုက္တဲ့ေခြးအူသံေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို
ေျပးကပ္ခိုတြယ္ဖို႔ခႏၶာမဲ့ေနတဲ့၀ိဥာဥ္တစ္ခုကိုအေမွာင္ထဲမွာအတိုင္းသားျမင္ေနရမယ္
ႏွလံုးခုန္သံဟာ ေပ်ာက္ကြယ္လုမတတ္တိုးသြားလိုက္
ေပါက္ထြက္ေတာ့မတတ္က်ယ္လာလိုက္နဲ႔
တစ္ကုိယ္တည္းကမ ၻာပ်က္တဲ့ညေတြေပါ့ေမေမ
မ်က္တြင္းခ်ိဳင့္ခြက္နဲ႔ အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းျဖစ္ေနတဲ့
သန္းေခါင္ရဲ႔ေက်းကၽြန္သမီးေလ
တေစ ၦတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ဂုဏ္မေျပာင္ေတာ့ဘူး ေမေမ
ေန႔ဘက္က်ရင္ ရင္ဆိုင္ရတဲ့လူ႔ဘီလူးေတြရဲ႔
ေလာဘအဆီတ၀င္း၀င္းေတာက္ေနတဲ့ရြံစရာမ်က္ႏွာေတြ
ရလိုမႈေတြသာမ်က္ႏွာမွာအညွိလို အခၽြဲလိုစြဲကပ္ေနတဲ့လူ႔အန္ဖတ္ေတြႀကားမွာ
သမီးအသက္ရွဴလမ္းေႀကာင္းဟာက်ဥ္းသထက္က်ဥ္းလာတယ္ေမေမ
ညဘက္က် တစ္ခါရင္ဆိုင္ရတဲ့အားငယ္ေႀကာက္ရြံမႈေတြ
ေမေမ့လက္ေမာင္းရင္းတုတ္တုတ္ေလးကို
အားပါးတရဖက္တြယ္ရင္ဖြင့္လိုက္ခ်င္တယ္
ေလာကႀကီးကအျမဲပဲမ်က္ႏွာသာမေပးလို႔ေမေမ့ကိုလည္းမျပည့္၀တဲ့ဆႏၵတစ္ခုအျဖစ္
သမီးမေတာင္းဆိုရဲေတာ့ပါဘူး
အဲဒီေလာကႀကီးထဲမွာအပိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့သမီး
ဖယ္ရွားသုတ္သင္ခံရဖို႔ကိုေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ဆိုတာ
ေမေမပဲေလာကႀကီးကိုျပန္လည္ေတာင္းခံေပးပါ
ေမေမအသက္နဲ႔ရင္းျပီးေပးခဲ့တဲ့ရွင္သန္ခြင့္အတြက္ေက်းဇူးတင္မိေပမဲ့
သမီးဒီေလာကထဲမေနရဲေတာ့ဘူး

ေဟာ     ေမွာင္လာျပန္ျပီ ေမ.ေမ

အဲဒီအေမွာင္ထုႀကီးရဲ႔ေ၀းရာကိုေျပးသြားေတာ့မယ္
ေျပးလႊားေနေပမဲ့သမီးေျခေထာက္ေတြလႈပ္ရွားလို႔မရေတာ့ဘူး
ေႀကာက္တယ္ ေမေမ
ခဏျဖစ္ျဖစ္လြတ္ေျမာက္ခြင့္အတြက္
ေမ.ေမ   လမ္းျပေပးပါ။

By; ခ်ီရြန္