အနာသတ္မဲ့တဲ့ျမစ္တစ္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္

ကိုယ့္ အသားအေရကို ေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ ရင္ခုန္သံကို ေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ ဘ၀ကို ကိုယ္ျပန္ေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ ကို ရင္ႏွီးျမဳပ္ႏွံၿပီးေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ ရဲ႕အသိပညာကိုေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ ရဲ႕ မေသျခာျခင္းကိုေရာင္းတယ္။
ကိုယ့္ မွာ စားသံုးသူအၾကိဳက္အလိုလိုက္ရတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးေတြဘဲရွိတယ္။
ကိုယ့္ မွာ ခႏၶာကို အစုတ္အပဲ့တစ္ခုနဲ႕ အေပါစားမိတ္ကပ္ေတြဘဲရွိတယ္။
ကိုယ့္ မွာ အမွားေတြနဲ႕ အစာအိမ္တစ္လံုးဘဲရွိတယ္။
ကိုယ့္ မွာ ဒဏ္ရာ၊ နာက်င္မႈ၊ အပယ္ခံမႈ ေတြဘဲရွိတယ္။
ကိုယ့္ မွာ အတတ္ပညာမရွိဘူး။ ဘ၀အာမခံခ်က္မရွိဘူး။
ကိုယ့္ မွာ ေပ်ာ္ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းဆိုတာ မရွိဘူး။
ကိုယ့္မွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈ မရွိဘူး။
ကိုယ့္ မွာ ဒီထက္ၿပီၿပီးအရွံဳးေပးစရာဆိုတာ မရွိဘူး...။
ကိုယ့္မွာ ဟုတ္တိပတ္တိ ပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာ ဘာဆိုဘာမွမရွိဘူး...။

                                                                         ေသာၾကာ(ေအာင္ပန္း)
                                                                           ၁။၁၀။၂၀၁၂(နံနက္၁း၁၆)
                           ကိုေလေျပသုန္ရဲ႕ ေဒစီရဲ႕ ပရိုမိုးရွင္းဆိုတဲ့ကဗ်ာကို ဆင့္ပြားခံစားၿပီးေရးထားပါသည္။